ضرورت این حوزه برای مطالعه در جمهوری اسلامی از آنجا نشأت می گیرد که اقتصاد نفتی حاکم را عامل بسیار اساسی در تخریب فرهنگ عمومی و اشتغال و موجب برهم خوردن مقاومت ایران در امر اقتصاد و از بین رفتن موتور محرکه آن یعنی تولید و صنعت در کشور شود. یکی از آرزو های اساسی ابرسیاستگذاران ما در ایران بسته شدن چاههای نفت و استفاده آن در غیر از مصارف اقتصادی و هزینه های دولتی و بودجه بندی است. روی دیگر این ابر سیاست یاین خواهد بود که دولت باید از راه های دیگری به کسب در آمد بپردازد که یکی از مهم ترین روش های درآمدی دولتهای توسعه یافته مالیات است.
مالیات از آنجا که از مردم و صاحبان صنایع دریافت می شود نسبت به هزینه شدن و مصارفش هم مطالبات زیادی درپی دارد و از سوی دیگر فرهنگ مالیاتی بعنوان محرکه توسعه و آبادانی، بسیار می تواند رفتار ساز و جهت دهنده به فعالیت ها باشد حتی فعالیتهای فرهنگی. بطور مثال در کشور ما فعالان وقف از معافیت مالیاتی برخور دارند یا فعالیتهای قرآنی و موسسات از پرداخت مالیات معافند ویا اینکه مالیات کالاهای وارداتی تجملی بسیار بالا باشد و سبک مصرفی مردم را جهت دهد و progressive tax که دریافت مالیات بر درآمد بیشتر برای اقشار پر درآمد است و ... .
مباحث اقتصادی این مسئله بویژه اینکه در کالاهای اساسی چه کسی بار مالیاتی را بر دوش می کشد(فروشنده یا خریدار ) یا اینکه مالیات بهینه هر کالا از چه فرمولی تبعیت می کند موضوعاتی است که عمدتا در کشور ما بطور نظرات خبرگانی و اجماعی بر سر آن توافق می شود. مالیات ذیل عنوان سیاستهای مالی برای دستکاری منابع مالی دولت (از طریق مالیات و مخارج دولت) با هدف ثبات اقتصاد بحث می شود. تغییر پایه های مالیاتی و معافیتها و نوع نرخ بندی ها و جرائم فرار مالیاتی مالیات ثابت و تصاعدی و رعایت انصاف و مصارف مالیات از مهم ترین موضوعات سیاستگذاری مالیاتی هستند.
